Het verhaal achter DC4.
17 mei 2021
Ik ben Nick, een computerliefhebber uit Nederland.
Terug naar 2011
Het begon allemaal in 2011 toen ik mijn eerste retro-spullen kocht op een rommelmarkt, De Witte Markt op de Blaaksedijk. Er was een kraam met laptop en computer dingen (Pleun), daar kocht ik drie laptops, twee met Windows 3.1 en een met Windows 95 voor een bedrag wat ik als 15-jarige kon missen.
Later kocht ik een Amstrad PPC 640, in de originele doos van Marktplaats. Van deze Amstrad heb ik mijn allereerste YouTube-video gemaakt, dit was in de periode dat ik eindexamens deed op de middelbare school. Kort daarna begon ik meer te verzamelen en voordat ik (en mijn ouders) het wisten was de zolder in mijn ouderlijk huis omgebouwd tot privémuseum.
Na een periode van verzamelen (zo veel als ik kon) kwam er een moment dat ik ging verhuizen en door alle verzamelde spullen ruimte tekort had. Om die reden ben ik in 2015 begonnen met het verkopen van wat spullen.
Waarom verzamel ik computers?
Ik vind het een fascinerend idee dat eigenlijk zo kort geleden onze levens er nog zo anders uitzagen. De periode waaruit bijna al mijn computers of computerspullen komen is eind jaren 80 tot begin 2000. Vanaf deze eeuw zijn computers en het internet een dagelijks onmisbaar gemeengoed geworden. De rekenkracht van mijn computers is zo’n 20MHz, werkelijk een schijntje van wat een horloge tegenwoordig aan rekenkracht bezit.
Vandaag de dag is het voor kinderen de normaalste zaak van de wereld om een smartphone bij je te dragen en daar ook nog internet op te hebben (wat hebben ze tegenwoordig nog aan belminuten). Met alle spullen die ik door de jaren heen verzameld heb vind ik het prachtig om te zien waar we zo kort geleden nog maar stonden en wat je aan de andere kant allemaal met zo’n computer kon doen. Ook de computers met Windows 3.1 uit 1993 draaiden al MS Word.
Wat is mijn droom
Op de een of andere manier zou ik graag een kantoor uit de jaren 90 nabouwen en deze op afspraak openstellen voor bijvoorbeeld basisscholen. Een andere leuke doelgroep is misschien juist wel de eerstejaars ICT studenten die met eigen ogen kunnen zien hoe de eerste generatie ICT’ers hun werk deden.
Op de zolder van ons huis ben ik inmiddels begonnen met dat kantoor. Hoewel het verre van een echt kantoor uit de jaren 90 is vind ik de start met 2 werkplekken toch een leuk aanzicht.
Hoe vaak doe ik iets met deze computers?
Los van mooi zijn en er staan dienen deze computers en andere spullen geen specifiek doel. Ik zet ze niet vaak aan. Je zou mijn verzameling als een privémuseum kunnen beschouwen, net als in een echt museum aanschouw je vooral wat er te zien is. Je zou deze verzameling dus kunnen zien als een hoop spullen (of zooi) op een paar vierkante meter, en zo zien sommige mensen of collega’s dat dan ook.
Mijn motivatie om mijn eigen “museum” aan te leggen is dat ik precies de spullen kan uitzoeken die ik interessant en leuk vind. Elke dag kan ik eventjes een kijkje nemen zonder entree te hoeven betalen en ik mag ook nog overal aankomen zonder dat de beveiliging mij eruit zet!
Wie vindt dit leuk?
Voornamelijk de eerste generatie ICT’ers (begonnen half/eind jaren 80), die vandaag de dag nog in het wild rondlopen op de werkvloer vinden dit prachtig. De tweede generatie (begonnen rond 2000) haakt vaak al af. Ik behoor tot de, wat je zou kunnen noemen, de derde generatie ICT’er die in 2014 begonnen is met werken. Dat de eerse generatie die over het algemeen heel leuk vindt, als vorm van nostalgie verbaast mij niet. Dat de tweede generatie dat een heel stuk minder heeft verbaast mij ergens wel, omdat deze geboren zijn rond begin of half jaren 80.
De jaartallen van de bovengenoemde generaties zijn op basis van eigen ervaringen, andere ICT’ers houden wellicht andere jaartallen en generaties aan.